Aylık arşivler: Haziran 2018

A.Ü. Ziraat Fakültesi Dekanlığının millî hassasiyeti

DUYURU,

A.Ü. Ziraat Fakültesi Dekanlığının millî hassasiyeti

Değerli okuyucular!
Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi logosunu taşıyan ve “A.Ü. Ziraat Fakültesi Öğrenci Etkinlikleri Koordinatörlüğünde 18 Haziran 2018 Mezuniyet Balosu / Tunalı Ramada Otel / Sınırsız yerli alkollü-alkolsüz içecek” ibarelerinin geçtiği afişi sosyal medyada okuyunca millî hassasiyetle “A.Ü. Ziraat’in içkili mezuniyet afişi utanç vericiydi” başlıklı bir yazı kaleme almıştık.

Yazıyı bu hassasiyetle yayınladıktan hemen sonra, A.Ü. Ziraat Fakültesi Dekanı Prof. Dr. Ergin Dursun beyefendi Habervaktim sitesi sahibi ve yayın müdürü vasıtasıyla bizimle irtibat kurdu.

Söz konusu afişin A. Ü. Ziraat Fakültesi Dekanlığıyla hiçbir ilgisinin olmadığını, bir kısım öğrencilerin izinsiz olarak kendi iradeleriyle hazırladıklarını ve sosyal medyada duyurduklarını bu haberle öğrendiklerini belirtti.
A.Ü. Ziraat Fakültesi Dekanlığının millî hassasiyeti yazısına devam et →

a.ü. ziraat’in içkili mezuniyet afişi utanç vericiydi

DUYURU,

a.ü. ziraat’in içkili mezuniyet afişi utanç vericiydi

Bu ülkede Kemalist soslu alkolsever zavallı üniversitelerin bittiğini sanıyorduk.
1930’ların alkolsever Kemalist Cumhuriyet âdetlerinin yakın yıllara kadar üniversitelere yayıldığı sayısız misalleriyle bir gerçek.

Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi’nin millî eğitim müfredatına ve anayasanın 58. maddesine aykırı mezuniyet balosu afişi utanç vericiydi. Sosyal medyada bir üniversiteye ait albenili bir afiş dikkatimizi çekince okumaya başladık.

Nesillerin ve bu ülkenin geleceğini üniversiteler belirleyeceği için bu albenili afiş daha baştan pek müeddep bir intiba vermeyince daha detaylı araştırdık ve maalesef bu yüz kızartıcı afiş adı geçen fakülte tarafından hazırlanmış ve duyurulmuş.
a.ü. ziraat’in içkili mezuniyet afişi utanç vericiydi yazısına devam et →

Seccadeye kaç damla gözyaşı bıraktık?

DUYURU,

Seccadeye kaç damla gözyaşı bıraktık?

Gözyaşı herkeste var, herkes ağlayabilir. Fakat gözyaşının dökülme sebepleri farklıdır. Bâzan tövbedir, duadır, şükürdür. Bâzan gönüllerin inşirah bulması ve hâlden hâle geçiştir.

“Hiçbir damla yoktur ki o, Allah katında O’nun korkusuyla dökülen gözyaşı damlasından veya Allah yolunda akıtılan kan damlasından daha makbul olsun” diye buyuran Resûller Resûlü Efendimiz’in sözü, istikâmetini kaybeden Müslümanların kalplerinden taşra düşmüş olacak ki Müslümanlar sefil hâldedirler.
Allah’ın, üstünlük bakımından gözyaşını şehitlerin kanları ile bir tuttuğunu söyleyen Hz. Mevlânâ, Mesnevî’sinde (cilt:2) gözyaşını, katılaşmış kalpleri dirilten yağmura benzetir ve ağlayan ilk insanın Hz. Âdem olduğunu anlatır:
Seccadeye kaç damla gözyaşı bıraktık? yazısına devam et →

“Ağlayın su yükselsin belki kurtulur gemi”

DUYURU

“Ağlayın su yükselsin belki kurtulur gemi”

Ağlamak, Resûller Resûlü Efendimiz’in, vefat eden oğlu İbrahim için döktüğü mübarek gözyaşlarıdır…

Allah’tan kuluna bir hediyedir ağlamak. Müminin gözlerinden seccadeye dökülen birkaç damla yaştır. Bizden evvel giden ahbaba ağıt ve hüzündür. Cehenneme giden yolun ateşini söndüren su’dur. Sözün bitip gözlerin dile geldiği vakittir…

Mârifet işidir ağlamak. Mârifetullah’a sahip olanlar, yâni Allah’ı hakkıyla tanıyıp bilenler ağlamanın ecrini görebilirler ancak.

Ağlamak, Yakub’un gözlerinden akan Yusuf’tur. Yusuf da babası Yakub’dan uzak kaldığı için o kadar ağladı ki, zindandakiler: “Ey Yusuf! Ya geceleri ağla gündüzleri sus veya gündüzleri ağla geceleri sus!” dediler.
“Ağlayın su yükselsin belki kurtulur gemi” yazısına devam et →

Açlığa medhiye

DUYURU

Açlığa medhiye

Yalnızca akla itibar eden modernlikten mâlûl bir kısım Müslümanlar, İbrahim Hakkı Hazretlerinden ödünç aldığımız yazı başlığına, yâni açlığa medhiye düzüşümüze “tasavvuf saçmalığı” diyecekler.

Modern kapitalizmin tüketim ve tokluk saldırılarına karşı dik durmak ve nefse gâlip gelmek için “Mârifetnâme” sindeki manzum nasihatlerden bir miktar okuyup öyle çıkmalı sokağa…

Muhterem zâta göre, açlık öyle bir şeydir ki, her mânanın sırrına onun vasıtasıyla varılır. İnsan ancak açlıkla bulur Rabbini. Nefsini dinleyenler için bir zindan, gönül ehline ise hoş bir meydandır açlık. Gönle safa ve lezzet verir, çünkü Allah’tan Hak erenlerine verilmiş bir ihsandır. Peygamberlerin yiyeceği, evliyanın halleri ve makamlarıdır. Cümlesi açlıkla beslenmişler.
Açlığa medhiye yazısına devam et →

Cennetin kapısını aç iken çalın

DUYURU,

Cennetin kapısını aç iken çalın
Kim çok yemek muhabbeti eder, o midesinin esiridir.

Kim dost meclislerinde yemek çeşitlerinden bahis açar, o kişinin tefekkür ve gönle dair cehdinde azalma vardır.

Kim az yemekle yetinir, lafını etmek aklına düşmezse, o kişinin fikir ve gönül tâlimi tamamdır.

“Bütün hâllerin efendisi ve büyüğü az yemektir” buyuran Resûller Resûlü Efendimiz’e uyan Sahabe-i Kiram az yerdi.

“Müslüman olduktan sonra âhir ömrüme kadar tıka basa karnımı doyurmadım” diyen Hazret-i Ebu Bekir az yerdi.

Hacı Bayram-ı Velî Hazretlerinin, Peygamber Efendimiz gibi açlığını bastırmak için siyah bir taşı vardı, onu karnına bağlardı.
Cennetin kapısını aç iken çalın yazısına devam et →

Az yemeyi bilen Müslüman çoğalırsa…

DUYURU,

Az yemeyi bilen Müslüman çoğalırsa…

Her ne fesat koparsa mideden kopar, diyor ecdadımız. Çok yiyenin şefkat ve merhameti azalır. Nefs, aç olmayınca benlik dâvasını bırakmaz. Bundandır ki çok yemek kâfir hasletidir.

İslâm milletlerine yön veren nice sultanlar ve beyler, nice ümera ve ulema hâkimiyetin ve meşruiyetin temsilcisi iken, midelerinin esiri oldukları içindir ki kemâlâtını kaybetmedi mi?
Az yemek, yalnızca dervîşân ve ehl-i irfan için değildir. Âlimandan üdebaya, devletlüden ticaret sınıfına, siyasîlerden idareci zümreye kadar her mes’ul kişi bu ölçüye riayet ettiğinde neler olur bu ülkede neler… Merhamet ve yüreğin hâkim olduğu bir toplum ve devlet meydana gelir.

Efendimiz Aleyhisselâtüvesselâm’ın “Allah, çok yiyip içeni sevmez; az yiyip, bedeni hafif olan mümini sever” buyruğuna sadâkat gösteren, az yemeyi tefekkürle terkip eden Müslümanların sayısı çoğalırsa bilin ki o gün millet de devlet de kurtulur.
Az yemeyi bilen Müslüman çoğalırsa… yazısına devam et →

Tokluk âfettir, Müslüman az yemeli

DUYURU, , ,

Tokluk âfettir, Müslüman az yemeli

Şeytan, Âdemoğullarını azdırabilmek için karınlarının tok olduğu zamanı kollarmış. Az yemek için bu sebep yetmez mi?

Allah dostlarının sözüdür: İlim ve amel az yemekte… Az yemek her derde deva. Kalbi inceltir, arzuları kırar, günah işlemeye mâni olur. Dahası nefs-i emmare ile mücadele yoludur.

Az yiyenin gönlünde merhamet, dilinde ve simasında ulvî hüzün olur ki has Müslümanın sûret ve sîretidir bu. Bu ulvî düsturdan dolayı az yemeyi meşrep hâline getirmek gerek.

Müslüman, dünya kadar malı olsa da, envaı çeşit nimetlere sahip bulunsa da isteyerek ihlâsla arada bir aç durmalı ve daima az yemeli. Kur’an-ı Kerîm ölçüyü koymuş: Midenin üçte biri kadar taam…
Tokluk âfettir, Müslüman az yemeli yazısına devam et →

Doğu’nun oğulları

DUYURU, , , ,

Doğu’nun oğulları
Türkiye’de ma’rûfu emredip münkeri önlemeye çalışanlara, üstünlüğü soy, etnisitede görmeyenlere, takvâda üstünlüğü üstünlük bilenlere, millet olmayı Hazret-i Peygamberimiz’in ümmetine bağlayanlara, Türkiye’yi İslâm’ın etrafında toplanılan ülke ve vatan hâline getirmeye çalışanlara, hâkimiyetin kayıtsız şartsız İslâm’la meczolmuş millete ait olduğunu kabul edenlere, kendisini İslâm’dan başka hiçbir şeye mensup hissetmeyenlere, dil itibariyle Türk oluşunun “kan ve kemik olmadığına”, Türkçenin İslâm milletinin vecibelerini ilelebet taşıması gerektiğine ve bu keyfiyetin kendi dillerinde diğer Müslüman unsurlar için de geçerli olduğuna inananlara Doğu’nun oğulları denilir.

DOĞU’NUN OĞULLARINA İBNÜ’L İSLÂM DENİR

Doğu’nun oğulları ifadesi yalnızca Müslüman olanları haizdir. Doğu’nun oğullarına ibnü’l-İslâm, yani İslâm’ın oğulları da denilir. Bu ülkede en büyük şeref millet-i necibe’den, yâni Doğu’nun oğullarından olmaktır. Dünyanın neresinde olursa olsun bunlar kendilerini bilir, birbirlerini severler.
Doğu’nun oğulları yazısına devam et →

Batı’nın oğulları üretme merkezi

DUYURU, , ,

Batı’nın oğulları üretme merkezi

Cumhuriyetle başlayan Batı’nın oğulları hikâyesinin ikinci kısmı bizden zannettiğimiz aydınların ve “önderlerin” hikâyesidir ki çok fena! Cumhuriyet döneminde Batı’nın oğullarının en şedidi ve öncüsü M. Kemâl’dir. Onun yolunu takip eden İsmet İnönü ile 27 Mayısçı, 12 Eylülcü, 28 Şubatçı generallerin yekûnu ve ulusalcılar Batı’nın oğullarındandır.

Pozitivizmi ve lâdinîliği bu ülkeye yaymak gayesiyle M. Kemâl tarafından dikte edilen “Vatandaş İçin Medenî Bilgiler Kitabı” nın (1931) yazarı Âfet İnan gibi kafatası ölçen ve Mahmut Esat Bozkurt gibi İslâm’a “14.asırlık sakat din” diyerek hakaret eden pozitivistler Cumhuriyet’in Batılı oğullarından birkaçıdır.

M. Kemâl’in “Yolumuz Şark’ın çürümüş medeniyeti değil, bilimci, rasyonalist Batı uygarlığıdır. Parti programımız gökten indiği sanılan ilâhî ölçülerden alınmamış, muasır Avrupa’nın aydınlanmacı görüşlerinden esinlenmiştir” sözlerini 1937’de parti programına koyan Chp, asıl asıyla Kemalizm yahut Atatürkçülük Batı’nın oğulları olmanın ideolojik sistemi ve üretme merkezidir. (Afet İnan’ın adı geçen kitabı)
Batı’nın oğulları üretme merkezi yazısına devam et →

Batı’nın oğulları

DUYURU, ,

Batı’nın oğulları

Batı’nın oğullarının hikâyesi, ailesinin ve hânesinin kimliğini ve mülkünü redd-i miras eden oğulların içimizde açtıkları yaranın hikâyesidir.

Türkiye’de Müslüman kimliğinden utananlara, Osmanlı-İslâm medeniyetini hâkir görenlere, Tanzimat’tan Cumhuriyet’e kadar Batı “uygarlığından” gözleri kamaşanlara, Batı’nın toplum düzenine, edebiyat ve düşüncesine hayran olanlara, modernizmin, materyalizmin, pozitivizmin yayılmasına yataklık edenlere, İslâm’ın kamu ve devlet idaresindeki varlığının gereksiz olduğunu söyleyenlere Batı’nın oğulları denir.

Batı’nın oğullarından olmanın tarihi 1832’de “Tercüme Odası” dır. Burada İnançlarını ihânet merkezine dönüşen bu “oda” da kaybetmeye başladılar. İslâm hüviyetlerini küçük görmeyi, Batı’nın oğlu olmayı ilk burada telaffuz ederler.
Batı’nın oğullarının alâmet-i fârikası, konuşmalarına daima azılı Batıcılardan Kılıçzâde Hakkı’nın aşağılık sözüyle başlamalarıdır:
Batı’nın oğulları yazısına devam et →