Yayım tarihi

MODERN KAPİTALİZMİN “İHTİYAÇ TUZAĞI”

Modern kapitalizmin “İhtiyaç tuzağı”

Etrafımız tuzaklarla dolu. Neonlu tabelalar ve aldatıcı ışıklarla donatılmış caddelere çıktığınızda nefsinize hâkim olun. Her adımda “İhtiyaç tuzağına” düşebilirsiniz.

Modern kapitalizme göre ihtiyacın eni boyu belli değil, sınırı yok. Felsefesi ihtiyaç üretmek ve sloganı “çok tüketin” olan bu ideolojiye göre problem ve gaye insanın zaruri ihtiyacını doyurmak değil, sınırsız ihtiyaçları olduğunu hatırlatmak ve doyum vasıtalarını çoğaltmaktır. İnsanın ne olacağı önemli değil, önemli olan sonsuz ihtiyaçlarıdır. Çünkü tüketme fiili mutluluğun kaynağıdır. Bu düşünce İslâm’a aykırı olduğu gibi, aynı zamanda insanlığa bir zulüm şeklidir.

DÜŞMAN BİR REKLÂM: SINIRSIZ İHTİYAÇ
Okumaya devam et “MODERN KAPİTALİZMİN “İHTİYAÇ TUZAĞI””

Yayım tarihi

PARA VE BANKACILIĞIN KISA TARİHİ -19-(SON)

PARA VE BANKACILIĞIN KISA TARİHİ -19-

Dolar ve diğer paralar elbette çökecektir. ‘Tefeci Elitler’ de bunun farkında. ‘Elitlerin’ çöküş-sonrası hazırlıkları yaptığı da malum. Bunlardan bir tanesi ‘SDR’ (Special Drawing Rights- Özel Ödeme Hakkı). SDR, IMF tarafından 1969’da meydana getirilmiş uluslarası bir rezerv birimi. Her ne kadar piyasada SDR dolaşmıyorsa da merkez bankala- rı arasında tedavül edilen bir kıymet ölçüsü. 1 Nisan 2003’ten sonra SDR; dolar, euro, yen ve sterlin sepetinden oluşan para birimine bağlandı. SDR şimdilik sadece bir ölçü birimidir. Lakin önümüzdeki dönemde kağıt paraların çöküşü ile birlikte SDR, tek uluslararası sanal para olarak devreye girebilir. Zaten ABD’nin en çok borcu olan Çin 2009’da ‘SDR’ın devletler üstü bir para birimi olarak görev yapmasını önerdi. Bunun manası Çin’in artık küresel sistemde ‘Judeo-Politeist’ yapıyla ortak olma arzusudur. Bu ortaklıkla birlikte sistem tam manasıyla küreselleşecek ve ulus-devletlerin gücü tamamıyle bu ulus-üstü tekel güce devredilecektir.

Yayım tarihi

PARA VE BANKACILIĞIN KISA TARİHİ -18-

PARA VE BANKACILIĞIN KISA TARİHİ -18-

Bugün mevcut para sisteminin mekaniği şöyle işlemektedir: Genelde bankaların krediyi müşterilerin hesaplarındaki paradan verildiğine inanır. Halbuki Banka o krediyi senin geleceğine ipotek koyma karşılığında verir. Kredi, mevcut paradan olmayıp aynı zamanda da satın alma gücü olduğundan ‘yeni paradır.’ Bu anlamda onlar bankacılıktan ziyade darphane görevi üstlenmekteler. İşte insanların aldatıldığı yer burasıdır. A Bankası, B Bankası değil A Darphanesi B Darphanesi olarak isim değiştirirlerse o zaman faaliyetleri ile isimleri uyumlu olacaktır.
Okumaya devam et “PARA VE BANKACILIĞIN KISA TARİHİ -18-“

Yayım tarihi

PARA VE BANKACILIĞIN KISA TARİHİ -17-

PARA VE BANKACILIĞIN KISA TARİHİ -17-

İlk kağıt paranın 9.yüzyılda Çin’de ortaya çıktığı tahmin ediliyor. Kağıt para, taşınması zahmetli demiri ‘temsilen’ tedavüle girmiş. Demir paralarını ‘banka’ya teslim edenler karşılığında aldıkları ‘makbuz’ları çarşıda pazarda demir paray’mış’ gibi harcayabiliyormuş. Çin’de kağıt para deneyimleri 17.yüzyıla kadar devam eder. Chiao-Tzu, Hui-Tzu, Sung, Chung T’ung gibi kağıt paraların hepsi aynı akibete uğrar: Kağıt paranın satın alma gücünün, karşılığı olan metalden çok daha fazla basıldığından ötürü düşmesi üzerine piyasadan çekilir. Her ne kadar kağıt parayı cazip kılmak için üzerine par- fümler sıkılıp, güven verici resimler konsa da sonuç değişmez. Çin’li ozan Hu Zhiyu karşılıksız kağıt para için; ‘Kağıt para çocuk, onun temsil ettiği metal de annesidir. Karşılığı olmayan kağıt para ise doğarken annesini kaybetmiş bir yetimdir’ der. Çin, kağıt para tedavülünü 1661’de tamamen keser ve 1911 yılına kadar sadece gümüş para kullanır.
Okumaya devam et “PARA VE BANKACILIĞIN KISA TARİHİ -17-“

Yayım tarihi

PARA VE BANKACILIĞIN KISA TARİHİ-16-

PARA VE BANKACILIĞIN KISA TARİHİ -16-

”Tefeci Elitler’’ tekel güçlerine herhangi bir tehdit tespit ettiklerinde buna şiddetle karşı çıkacaktır. Yakın tarihte bunun örneklerini görebiliriz. Hitler, ‘Tefeci Elitler’nden borç almak yerine ‘Mefo Bills’ adında kendi parasını basmasıyla birlikte borç esaretindeki Almanya’yı tüm dünyaya meydan okuyacak bir güce taşımıştır bile diyebiliriz. Ama Hitler’in parasından daha ilginç denemeler de yaşanıyor aynı coğrafyada.

1931’de Almanya’nın Schwanenkirshen kasabasında, kriz sebebiyle iflas etmiş kömür madeni, girişimci Habecker tarafından 40,000 marklık kredi ile satın alınır. Satıştan elde ettiği nakiti kasaya koyan Habecker, bu miktara mukabil WARA isimli kağıt para basar. Yeni para kasaba halkı tarafından kabul edilir çünkü Wara’ların Mark’ın aksine ‘kömür’ karşılığı vardır. Habecker, kömür ürettikçe yeni Wara’lar piyasaya sürer. İsteyenler Wara’larını kömüre çevirip ulusal piyasada satabilir. Wara, kağıt paranın asli görevine döndürülmesidir. Kağıt paranın çıkışının amacı hakiki bir değeri temsildir. Lakin tedrici bir usulle, halka hissettirmeden kağıt paranın karşılığı olan değerli madenler piyasadan çekilmiş ve halk elinde kağıt parçalarıyla kalakalmıştır. Bu küresel çapta bir hortumlamadır.
Okumaya devam et “PARA VE BANKACILIĞIN KISA TARİHİ-16-“

Yayım tarihi

PARA VE BANKACILIĞIN KISA TARİHİ-15-

PARA VE BANKACILIĞIN KISA TARİHİ -15-

‘Tefeci Elitler’ yüzyıldır sinsice ve tedrici bir şekilde ilerliyor. 150 yıl süren bir mücadele sonucu Merkez Bankası sistemini Federal Reserve adıyla ABD’de de 1913’te kurmayı beceriyorlar. Para basma hakkına sahipler ama parelel olarak devlet de kendi parasını basabiliyor. Lakin önce 1933’te altın karşılığı olan devlet parası piyasadan çekiliyor, 1967’de ise devletin gümüş karşılığı olan parası. Yani ‘Tefeci Elitler’ yavaş yavaş para basmada, kredide tekel güce kavuşuyor. Kennedy suikaste uğramadan önceki aylarda, FED’den borç almak yerine devletin kendi parasını basabilmesi için hükümete önerge sunar. (Önerge #11110- 4 Haziran 1963) Jim Marss ‘Crossfire’ kitabında, Richard Beltzer yazılarında Kennedy’nin para basma hakkını Fed’den alıp tekrar devlete iade etme teşebbüsünden ötürü öldürüldüğünü iddia ettiler.
Okumaya devam et “PARA VE BANKACILIĞIN KISA TARİHİ-15-“

Yayım tarihi

PARA VE BANKACILIĞIN KISA TARİHİ-14-

PARA VE BANKACILIĞIN KISA TARİHİ -14-

20.yüzyılda faizi meşrulaştırmak için yapılan ilmi çalışmalara bir göz atmakta fayda var. Keynes’e göre, faiz, paranın nakit olarak saklanmaması için insanlara ödenen bir fiyattır. Yine de hakkını vermek gerekir Keynes ileri bir toplumda faizlerin sıfıra düşeceğini öne sürmüştür. Hatta İ.Kureşi’ye göre Keynes’in içinde bulunduğu akademik çevre, onun faize karşı alenen karşı çıkmasını engellemiştir.

Klasik iktisatçılar Smith ve Ricardo’ya göre, sermaye tasarrufların sonucunda elde edilmiştir. Faiz ise tasarruflara mukabil ödenen bir teşvik ve mükafattır. Marshall da faizin illetini ‘bekleme’ olarak görür. Çünkü ona göre insanlar halihazırdaki nimetleri sonraya ertelenmiş nimetlere tercih ederler. Bu bakımdan sermayedarlar parasının daha sonra geri dönmesini beklemesinden ötürü mükafatlandırılmalıdır. Klasik iktisatçılar ise faiz miktarının tasarrufu ve yatırımı belirleyeceğine inanmışlardı. Tasarruflar yatırımı ge- çerse faizler düşer, yatırım arttığında ise faizler artardı. Keynes ise bu fikri çürütmüştür. Zira ona göre, faiz tasarrufların bedeli olamaz. İnsanlar faiz almadan da tasarruf edebilirler.
Okumaya devam et “PARA VE BANKACILIĞIN KISA TARİHİ-14-“

Yayım tarihi

PARA VE BANKACILIĞIN KISA TARİHİ-13-

PARA VE BANKACILIĞIN KISA TARİHİ -13-

1913’te ABD’de Merkez Bankası yani FED’in kurulmasıyla ABD, yaklaşık 150 yıldır direndiği ‘Tefeci Elitler’ne teslim olmuş oluyordu. Avrupa’da ise 1909’da önemli bir gelişme oldu. Prof. Fekete’ye göre 1909 para tarihi için çok önemli bir yıl. Çünkü Fransa ve Almanya’da artık ‘altın’ paralar tedavülden kaldırılıp sadece ‘banka parası’ kabul edilecekti. Bu ise senet sistemini çökertecekti. Zira artık senetlerin zamanı geldiğinde ödemesi ‘hakiki altın’ ile değil borca dayalı olan ‘bank- not’ ,bankanın borç parası ile yapılacaktı. Yani bir borç başka bir borç ile ödenecekti. Hem Prof. Fekete, hem de Prof. Rittershausen tüm dünyayı saran işsizliğin ve türlü krizlerin daha da derinleşmesinin sebebinin hakiki bir değer olan altının yerine borca dayalı bankanın parasının ikame edilmesinde görürler.
Okumaya devam et “PARA VE BANKACILIĞIN KISA TARİHİ-13-“

Yayım tarihi

Modernizmin bulaştırdığı bir hastalık: “İhtiyaç tuzağı”

Modernizmin bulaştırdığı bir hastalık: “İhtiyaç tuzağı”

Bu çağda Müslümanlarda bir hastalık var ki tabîi âfetlerden daha tehlikeli. Müslümanları ölçülerinden saptıran, amelinden uzaklaştıran modernizmin ve kapitalist tüketim ideolojisinin bulaştırdığı bu hastalığın adı “İhtiyaç” tır.

Ali Yurtgezen hocanın Semerkand Dergisi’nde (Ağustos 2015 sayısı) T. Ziya Ergunel müstearıyla yazdığı “İhtiyaç Tuzağı” başlıklı yazısı, her Müslümanın bilerek veya bilmeyerek bulaştığı modern zaman hastalıklarından biri olan ihtiyaç illetine teşhis koyuyor.
Okumaya devam et “Modernizmin bulaştırdığı bir hastalık: “İhtiyaç tuzağı””

Yayım tarihi

PARA VE BANKACILIĞIN KISA TARİHİ-12-

PARA VE BANKACILIĞIN KISA TARİHİ -12-

1856 yılında Fransız ve İngiliz (Rothschild) sermayeli bir banka kuruldu. Adı Osmanlı Bankasıydı. Görevi ise devleti finanse etmek, piyasaya banknot sürmek. Prof. Dr. Haydar Kazgan diyor ki: “Zaten bankaya sormadan isyan bastıramıyorsun. İsyan bastırmak için paraya ihtiyacın var, bunun için normalin üstünde bir avans istemen lazım bankadan. Fransız bandıra- lı vapurla asker gönderecekler. Kaptan 3 bin lira para getirin, kalkalım diyor. O üç bin lirayı Osmanlı Bankası’ndan istiyor- lar, onlar da İngiltere ve Fransa’ya soruyor. İsyanın bastırılma- sını istemiyorlarsa vermeyin parayı diyorlar.” diyor ve ekliyor: “Osmanlı Bankası’na verilen para basma yetkisi Osmanlı ‘yı çöküşe götüren sebeplerin başında yer alıyor.”
Okumaya devam et “PARA VE BANKACILIĞIN KISA TARİHİ-12-“

Yayım tarihi

PARA VE BANKACILIĞIN KISA TARİHİ-11-

PARA VE BANKACILIĞIN KISA TARİHİ -11-

Sabetaycılık. 17. Yüzyılda ortaya çıkan, kimi kaynaklara göre İsrailoğullarının yarısını etkilemiş bir akım.. Prof. Scholem’e göre Sabetaycılık, 16. Yüzyılda yani Yahudilerin İspanya’dan sürgün edilmesinden sonra yazılmış Luria Kabalasının bir yorumu.

Kimi araştırmacılara göre sürgün halkın mesih, kurtarıcı beklentisini arttırdı. Yahudilikte tarih mesih-kralın gelişine doğru akar. Amaç, yeryüzü krallığının kurulmasıdır. Luria, öğretisiyle Yahudilerin mesih beklentisini pekiştirdi ve Scholem’e göre Sabetay Sevi bu beklentiye bir karşılık olarak sahneye çıktı. Elbette hurufilik ve cifir gibi batıni ilimler de Sevi’nin mesihliğini ilan etmesinde destekleyici unsurlar oldu.

Sabetay ibahi bir din anlayışı getirdi. Yani günahların artık yok sayıldığı hatta günaha girmenin sevap sayıldığı bir din. Çünkü mesih geldiğinde yeni bir tevrat getireceğine inanıyorlar. Sabetay da mesih olduğuna göre artık eski tevratın kurallarına uymaya gerek yok.
Okumaya devam et “PARA VE BANKACILIĞIN KISA TARİHİ-11-“

Yayım tarihi

PARA VE BANKACILIĞIN KISA TARİHİ-10-

PARA VE BANKACILIĞIN KISA TARİHİ -10-

Simya deneylerinin bitmediğini sadece kağıt para ile yeni bir forma kavuştuğunu iddia eden Binswanger’e göre, kağıt paranın üretilmesinin bir simya deneyi olması şu yön- dendir: Kağıt paranın üretimi de bir simya sürecidir ki süreç ‘kükürt’ ve ‘civa’nın evliliği ile başlar. Civa; ‘duyguyu, duyuları’, kükürt ise ‘irade’yi temsil eder. Duygusal anlamda halkın kağıt parayı altın gibi ‘değerli görmesi, hayal etmesi’ gerekir.

Mesela duygusal tetiklemeyi sağlamak için üzerine halk kahramanın resimleri konur, farklı desenler ve renklerle bezenir. Eskiden Çin’de duyusal tetiklemeyi sağlamak için kağıt paralara güzel kokular sürülürmüş. Mesela paradan sıfırların atılması da ‘simya’ sürecinin bir parçasıdır. İşte bu duygusal tarafı ‘civa’dır.
Okumaya devam et “PARA VE BANKACILIĞIN KISA TARİHİ-10-“

Yayım tarihi

PARA VE BANKACILIĞIN KISA TARİHİ-9-

PARA VE BANKACILIĞIN KISA TARİHİ -9-

18.yüzyılda yaşamış bir Fransız filozof şöyle diyor: ‘Artık simya çalışmalarına gerek kalmadı zira biz altın üretmeyi keşfettik. Biz artık merkez bankacılığı sistemiyle altın üretebiliyoruz.’

Kaynaklara göre, 17. Yüzyılda özellikle İngiltere Kralı II.Louis’in simya çalışmalarına destek veriyor, hatta saraydaki özel laboratuarında araştırmalar yapıyor. Fransa’da da 1715’e kadar simya çalışmaları devam ediyor lakin John Law’ın ‘kağıt para’sının keşfiyle Orleans Dükü emrindeki tüm simyagerlerin işine son veriyor. Çünkü artık simyadan daha iyi bir para üretme mekanizması keşfedilmiş oluyor.
Okumaya devam et “PARA VE BANKACILIĞIN KISA TARİHİ-9-“

Yayım tarihi

PARA VE BANKACILIĞIN KISA TARİHİ-7-

PARA VE BANKACILIĞIN KISA TARİHİ -7-

17. yüzyılda İngiltere mali açıdan zor durumdaydı. Bunun üzerine ‘Tefeci Elitler’ bir araya gelerek devlete borç vermek maksadıyla ‘Merkez Bankası’nı’ kurdular, kar- şılığında ise para basma imtiyazı elde ettiler. Böylece devlet para sıkıntısını çözerken ‘Tefeci Elitler’ de ülkenin kredi mekanizmasını kontrol edebilecekti.

İngiltere Merkez Bankasının özelliği, ‘mevcuddan’ daha çok, ‘var olacak’ veya var olması ihtimali olan altına göre para basabilmesiydi. Böylelikle devletin borcuna dayalı para sistemi doğuyor, paranın basımı başka bir ifadeyle Şehadet aleminden Gayb alemine geçiyordu. Bunun manası artık sistemin zanna ve spekülasyona temayülünün artmasıydı.
Okumaya devam et “PARA VE BANKACILIĞIN KISA TARİHİ-7-“

Yayım tarihi

PARA VE BANKACILIĞIN KISA TARİHİ-6-

PARA VE BANKACILIĞIN KISA TARİHİ -6-

Kağıt paranın ortaya çıkışı da mutlaka üzerinde durulması gereken bir gelişme. Marco Polo, Çinlilerin kağıt ile alışveriş yaptıklarını gördüğünde hayrete düşüyor. Ve bu izlenimlerini Avrupa’ya taşıyor.

Verilere göre, kağıt parayı ilk defa Çinliler kullanıyor. Mübadele aracı olan demir gibi madenleri taşıması zahmetli olduğundan bunlar bir ‘banka’ya teslim ediliyor ve karşılığında müşterinin eline üzerinde kasadaki miktarı yazan bir kağıt tutuşturuluyor. Bu kağıt çarşıda pazarda kullanılmaya başlandığında ise kağıt para gerçekten bir değere sahip olan ‘demir’ ‘altın’ ‘gümüş’ün yerine ikame edilmiş oluyor. Elbette bu büyük bir kolaylık.

Lakin kağıt paranın istismarı da kolay. Bu istismarın en bilinen -ki çağımızda da halen uygulanan- yöntemi şudur: Bankanın kasadaki mevcut miktardan daha fazla kağıt basması. Bu ise bankanın ‘para muhafaza etme/kasa’ fonksiyonun dışında kendine yeni bir fonksiyon yüklemesiyle olur: Kredi. Evet, banka duran parayı kredi olarak dağıtarak faiz kazancı elde eder. Lakin mevcut paradan çok daha fazlasını kredi olarak dağıtması sorun oluşturur. Bu sisteme günümüzde ‘Kısmı Rezerv Sistemi’ denmektedir ki köklerin yüzyıllar hatta binlerce yıl önceye dayanmaktadır.
Okumaya devam et “PARA VE BANKACILIĞIN KISA TARİHİ-6-“

Yayım tarihi

PARA VE BANKACILIĞIN KISA TARİHİ -5-

PARA VE BANKACILIĞIN KISA TARİHİ -5-

Dante özellikle 14. Yüzyıl Floransa’sını eleştiriyor, Shakespeare Venedik’in tefecilerini. Shakespeare ‘Venedik Tüccarı’ eserinde, Venedik’in faize bulaşmasını bir Yahudi tefeci üzerinden eleştiriyor. Yahudi Shylock bir Hristiyan’a faizsiz borç veriyor lakin eğer ödeme yapmaz ise etinden bir parça alacağına dair sözleşme imzalatıyor. Burada Shakespeare, Aquinas’ın faize bakışaçısına gönderme yapıyor. Aquinas’a göre, borçlu ödemeyi geciktirirse gecikme cezası caizdir. Dönemin Hristiyanları da Aquinas tarafından açılan kapıyı kullanarak çok kısa dönemli borçlar verme suretiyle faizi ‘geç ödeme’ (Latince: Damnum Emergens) kapsamına ‘zorla’ sokarak ‘suni’ biçimde meşrulaştırmış, yaygınlaştırmışlar.
Okumaya devam et “PARA VE BANKACILIĞIN KISA TARİHİ -5-“

Yayım tarihi

PARA VE BANKACILIĞIN KISA TARİHİ -4-

PARA VE BANKACILIĞIN KISA TARİHİ -4-

Simon Ravenscroft ‘Cehennem’de Faiz: Usury in Inferno’ adlı makalesinde Dante’nin İlahi Komedyası’nı tahlil ediyor. Dante’nin cehennemin yedinci katına yerleştirdiği tefeci, mekanı homoseksüellerle paylaşıyor. Aristotales’e göre para, sadece mübadele aracı olduğundan kar amaçlı kullanımı doğal değildir. Para, bir limon ağacı gibi meyve vermez zira kısırdır. Dante, Aristotales’in görüşünü eserine yansıtır ve parayı faiz gibi doğal olmayan yöntemlerle çoğaltmayı ters yani homoseksüel ilişkiye benzetir.

Cehennemde, tefecinin gözü ise sadece bir noktayı görebilmektedir: Cüzdanını. Cüzdanı harici diğer herşeye kör olması onun cehennemde sosyal ilişkiden mahrum olmasıdır. Ne de uygun bir ceza dünyadaki zengin-fakir arasındaki bağları çözen, toplumsal kardeşliği, düzeni fesada uğratan tefeciye.
Okumaya devam et “PARA VE BANKACILIĞIN KISA TARİHİ -4-“

Yayım tarihi

PARA VE BANKACILIĞIN KISA TARİHİ-3-

PARA VE BANKACILIĞIN KISA TARİHİ -3-

TEFECİ ELİTLER derken sadece tefecilik yaparak hayatını kazanan bir zümreden bahsetmiyoruz. Para ve kredi piyasalarının kontrolünü elinde tutan ve bu kontrolü sayesinde üretimin üzerinde de tekel veya oligarşik bir tasarrufu bulunan, böylelikle mülkün üzerinde iktidar kurmayı amaçlayan bir zümreden bahsediyoruz.

Babil’de mesela İGİBİ bankasının işlevlerinin modern bankacılığa oldukça benzemesi manidar. IGIBI modern sistemin belki de ilk örneğini teşkil ediyor.

Babil sonrası dönemde, eski Yunan ve Roma’da da pagan, politeist bir zihniyet hakim. ‘Tefeci Elitler’ tapınakla/yönetimle içiçe. Eski Yunan’da özel bankacılara ‘trapezit’ deniyor. Trapez: Masa, tezgâh. Bank: Tezgâh… Trapezitler para mübadelesi yapıyor, müşterilerin altun, gümüş gibi değerli mallarını kasalarında saklıyorlar. Kasalarındaki mallara karşılık borç veriyorlar. Siteler arasında yıllarca süren savaşlarda harcanan miktarlar, ‘trapezit’lerin savaşları bu yöntemle ürettiği para yoluyla finanse ettiği intibaını vermekte. Hem din, hem siyaseti alet ederek ekonomik çıkarlarını koruyorlar. Eski Yunan’da faize bakış, ‘laissez-faire’ yani bırakın yapsınlar türünden. Sadece bazı dönemlerde geçici olarak faize sınır getirilmiş. M.Ö. 6.yüzyıla kadar borçlarını ödeyemeyenler köleleştirilmiş, pazarda satılan bir mal haline getirilmiş hatta idam edilmiş.
Okumaya devam et “PARA VE BANKACILIĞIN KISA TARİHİ-3-“

Yayım tarihi

PARA VE BANKACILIĞIN KISA TARİHİ-1-

PARA VE BANKACILIĞIN KISA TARİHİ -1-

Tefecilik bir meslek türüdür, sattığı mal ise paradır. Ve onlar da diğer müteşebbisler gibi mevcut pazarlarını koruyarak diğer pazarlara açılmaya ve büyümeye çalışırlar. Ki en azından son altı yüzyılı incelediğimizde ‘Tefeci Elitlerin’ pazarını genişlettiğini, Rönesans’tan Reform Hareketi’ne, Fransız Devrimi’nden felsefi akımlara, bilimsel devrimlere kadar birçok gelişmenin de bu genişlemenin önünü açtığını gözlemlenmekte.

İşaretlemekte fayda var: ‘Tefeci Elit’ kavramı sadece tefecilik mesleğini icra edenleri kapsamıyor. Aynı zamanda üretim araçlarına sahip olanları da içeriyor. Hatta çoğu zaman, tefeci ile üretici-sanayici aynı kişinin veya zümrenin farklı işleri olmuş oluyor. Bugün de Türkiye dahil olmak üzere büyük bankaların sahipleri incelendiğinde onların ülkenin en büyük sanayicileri de olduğunu görürüz.
Okumaya devam et “PARA VE BANKACILIĞIN KISA TARİHİ-1-“

Yayım tarihi

UKRAYNA GÜNLÜKLERİ-(21.03.2014)-GERİLİM YÜKSELİYOR

UKRAYNA GÜNLÜKLERİ-(21.03.2014)-GERİLİM YÜKSELİYOR

Batının Ukrayna konusunda Rusya’ya uygulamaya başladıkları müeyyideler, hala komiklik sınırını aşabilmiş değil. ABD, bazı Rus yetkililerin malvarlıklarını dondurdu, onlarla ticaret yapmayı (kendi vatandaşlarına) yasakladı. Yani şunu demek istiyor; “seninle küstüm, al mektuplarını, ver mektuplarımı…”. Rusya ise başka bir aşık bulmuş gibi hemen atladı; “derhal, aha mektupların”. Yani Rusya’da ABD’li bazı yetkililere müeyyide uyguladı.

Gerilim yükseliyor, azalma istidadı da göstermiyor. Rusya meydan okuyor, ABD geri çekilemiyor. ABD, karizmasıyla mütenasip bir tavır takınma ihtiyacı duyuyor ama karizması eski güçlü dönemde elde ettiği bir imaj… Şimdilerde gücüyle imajı arasında büyük bir uçurum var, gücü imajını korumaya yetmiyor. Dünyada herkes hesap yapıyor, hiçbir ülkenin sahip olmadığı gücün karizmasını (imajını) taşımasına müsaade etmiyor. Kof bir imaj ile dünya kabadayılığına kimsenin boyun eğmeyeceği döneme geldik. Tüm ülkeler ve özellikle de ABD, gücü ile imajı arasındaki makası kapatmak zorunda. Ya güçlenmek ya da imajını değiştirmek zorunda, sürekli güç kaybettiği bir dönemde ise ancak ikincisini yapmaya muktedirdir.
Okumaya devam et “UKRAYNA GÜNLÜKLERİ-(21.03.2014)-GERİLİM YÜKSELİYOR”